دیشب ساعت 11 به تماشای فیلم اکسیژن نشستم. ژانر فیلم علمی و تخیلی ساخت کشور فرانسه به کارگردانی الکساندرآجا است. این فیلم 101 دقیقه ای که در آن سطح اکسیژن به 33 درصد رسیده است لحظات پر کششی برای مخاطب می سازد.
کل فیلم شاهد کشمش زنی که در محفظه ای گیر افتاده با حافظه مخدوش شده برای خارج شدن از آن هستیم.
سوالات در ذهن مخاطب باعث ادامه دادن به تماشای فیلم می شود. چرا این زن آنجاست؟ چه کسی او را آنجا قرار داده است؟ محفظه کجا قرار دارد؟
شوهرش کجاست؟ چطور می تواند زنده بماند؟ کد باز شدن محفظه چه اعدادی ست؟
صحبت های مداوم لیز شخصت اصلی داستان با هوش مصنوعی داخل محفظه و فلش بک های خاطرات اش کمک به پیش برد داستان می کند.
بعضی دیالوگ های شخصیت اصلی برایم بسیار جذاب است.
مثل وویس آخری که ضبط می کند. احساس نزدیکی که شخصیت اصلی به هوش مصنوعی می کند و می خواهد چهره اش را ببیند.
سوال معروف هوش مصنوعی
_ یک آرام بخش می خوای؟
بازیگری فوق العاده ملانی لوران تاثیر به سزایی برای واقعی تر نشان دادن فیلم داشته است.

برای خواندن نقد کامل فیلم به آدرس نشانی زیر بروید.
https://vgto.ir/9sj