چرا چرا نداریم؟

سوالی برای پرسیدن پیدا کنیم.
حتی اگر سوال این باشدکه چرا این ماست ترش است؟
چرا از این مسیر برویم؟
چرا با این آدم حرف نزنیم یا بزنیم؟
چرا این فیلم خوب است؟
چرا این کتابی که معروف نیست نخوانیم؟
چرا باید به این حرف گوش کنیم؟
چرا با این حرف مخالفت کنیم؟
چرا سکوت کنیم؟
چرا حرف بزنیم؟
چرا این حرف من را ناراحت کرد؟
چرا من از این اتفاق خوشحال شدم؟
چرا روز ها زود می گذرد؟
چرا روز ها دیر می گذرد؟
چرا دیدن آسمان لذت بخش است؟
چرا به طبیعت نمی رویم؟
چرا آشغال می ریزیم؟
چرا تعداد دوستان مان کم است؟
چرا راحت اعتماد می کنیم؟
چرا به نیت همه شک داریم؟
چرا فکر دیگران درباره ما اهمیت دارد؟
چرا ساعتی با خود خلوت نمی کنیم؟
چرا چرا نداریم؟

به اشتراک بگذارید
پست های مرتبط

5 پاسخ

  1. چرا، خیلی مهم است. از خیلی خیلی هم خیلی مهم‌تر است.
    ای فرزند نیک‌بختم اینک زمان نقل سخنی از سخنان بزرگان است:
    نویسنده یک پرسشگر بزرگ است!
    این در ذهن من به دیوار میخ شده.

    تو پرسشگر خوبی هستی. جنون‌وار و آزادانه به پرسش‌هایت ادامه بده.
    به امید قل‌قل‌کردن چشمه‌ی سوالاتمان.

    #فال الهه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *