باد که می‌وزد، شاخه های درختان بیشتر به هم نزدیک می‌شوند.
باد که می‌وزد، گنجشگ ها از پرواز منصرف می‌شوند.
باد می‌وزد و پنجره را باز و بسته می کند.
باد می‌وزد و موی پرده را با خود می برد.
باد می‌وزد و ابر ها را به بالاتر از آسمان می‌فرستد.
باد می‌وزد و به آدم ها تنه می زند.
باد می‌وزد و کلاغ فرصت غار غار پیدا نمی‌کند.
باد لباس را خیس می پوشد.
باد بادبان را فوت می کند.
باد موج سواری می‌کند.
باد بادبادک هوا می‌کند.
باد می برد غم های رها شده را.
دشنام را.
خاطره را.
همه چیز را.
همه کس را.
جز آدم های تنها را.