سلام.
امیدوارم در آینده ای که امروز توست حالت خوب باشد.
این روزها بدجور در حال سیقل دادن سطوح ناصاف خود به کمک نوشتن هستم. هر روز برایم سالی می‌گذرد. این طولانی شدن عمرم را دوست دارم. اینکه با نوشتن زمان سرعتش را کم می‌کند و من می‌توانم با آن هماهنگ گام بردارم.
همیشه رویایم خلق داستان‌هایی بود که بتواند قلب نا آرام و پریشان آدم‌ها را تسکین دهد. اما حال به فکر رشد بقیه شاخه های درخت نوشتنم افتاده‌ام. این باعث شده است که در این مسیر نا آشنا زیاد به در و دیوار بخورم. ایمان دارم که هر راهی که بتواند قلمم را روان تر کند از من آدم بهتری می‌سازد.
می خواهم به تو بگویم تسیلم نشو.
ادامه بده.
از طرف اولین کسی که دوستت دارد.
فائزه