از تنهایی می‌ترسیم پس در جمع می‌نشینیم.

از مرگ می‌ترسیم پس با انجام هر کاری از فکر کردن به آن طفره می‌رویم.

از مسئولیت داشتن می‌ترسیم پس کمتر نقشی را قبول می‌کنیم.

از دلبستگی می‌ترسیم پس نشان می‌دهیم که آدم‌ها اهمیت چندانی برای‌مان ندارند.

از دانستن حقیقت می‌ترسیم پس سعی می‌کنیم چیزی نپرسیم.

از بدبختی می‌ترسیم پس خودمان را هر چقدر سطحی خوشبخت نشان می‌دهیم.

از بیماری می‌ترسیم پس آرزوی سلامتی می‌کنیم.

از اینکه بگوییم نمی‌دانیم می‌ترسیم پس کمتر مطالعه می‌کنیم.

از قضاوت شدن می‌ترسیم پس خودمان را از حاشیه‌ زندگی آدم‌ها دور نگه می‌داریم.