صحنه نمایش

رقصیدن با یک آهنگ، سه تا چهار دقیقه بیشتر طول نمی‌کشد. اما برای نشان دادن بهترین خودت باید زمان زیادی صرف کنی.
چند داور پیش‌رویت نشسته‌اند.
باید نتیجه تلاش‌ها و زمین‌خوردن‌هایت را نشان دهی. باید بر احساس هیجان و استرست غلبه کنی.
باید سعی کنی اشتباهی رخ ندهد. باید تمرکز کنی. اما مهم‌تر از همه باید نشان دهی که لذت می‌بری.
باید خودت باشی نه بیشتر و نه کمتر. خودت با هنرنمایی‌های خودت.
اگر بخواهی حرکتی برای جلب توجه انجام دهی، از طبیعت وجودی‌ات بیرون می‌زند. و موفق نخواهی شد، نظرشان را جلب کنی.
اگر نتوانی ذهن و بدنت را هماهنگ کنی و مکثی بین حرکاتت ایجاد شود باز هم فرصت را از دست می‌دهی. چون نتوانستی با جریان آهنگ همراه شوی.
زمانی برای فکر کردن نیست. زمانی برای تغییر حرکات نیست. تو باید طبق تمرینات پیش روی.
باید مکان را سالن تمرین در نظر بگیری، در صورتی که روی صحنه نمایش هستی و زمان درخشیدن توست.
شاید حرکات تو داوران به وجد بیاورد و دست بزنند. اما تو باید آرام بمانی. این صحنه زنده است.
تو در معرض دیده شدن هستی. اگر هیجان زده شوی ممکن است حرکتی را با سرعت انجام دهی. و این خوب نیست.
شاید هم منتظر کوچک ترین واکنشی به دواران چشم بدوزی و هیچ واکنشی نبینی. این بازخورد نباید تو را دلسرد کن و از حرکت باز دارد.
باید به چشم های داوران نگاه کنی. باید بدانند که برای ارتباط با آن‌ها آنجا هستی.
باید حواست به همه چیز باشد و به هیچ چیزی توجه نکنی.
این زمان کوتاه، تمرکز و آمادگی فراوانی می‌طلبد.
باید اثر خودت را خلق کنی.
باید با وجود تمرینات شبانه روزی‌ات اعتماد به نفس داشته باشی.
بعد این چهار دقیقه نقد می‌شوی تشویق می‌شوی. این با توست که خود را چقدر کامل ببینی که نقدشان را بپذیری. یا چقدر خودت را در خور تحسین‌شان ببینی.
تنها برای سه تا چهار دقیقه این صحنه نمایش در اختیار توست.

من همیشه مجذوب دیدن برنامه‌های مسابقه رقص و خوانندگی هستم.
شاید این زمان سه تا چهار دقیقه را فرصت می‌بینم.
فرصتی برای نشان دادن آنچه بلد هستند.
همه ما فرصت زندگی پیدا کرده‌ایم. تعداد بیشماری چهار دقیقه زمان داشتیم و هنوزم داریم. برای نشان دادن خودمان. برای نمایش گذاشتن اثری از نمایش زنده بودنمان. نه برای بهترین بودن و بی‌نقص بودن. برای پرتلاش بودن. برای نشان دادن نتیجه زمانی که می‌گذرانیم.
شاید تنها تماشاگری که پیوسته ما را نگاه می‌کند خودمان باشیم. سعی کنیم به واسطه زیاد داشتن این چهار دقیقه‌ها بخش اعظمی از آن را تلف نکنیم.

به اشتراک بگذارید
پست های مرتبط

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *