در زندگی تلاش می‌کنی خیلی کارها بکنی.
خیلی چیزها بدست بیاوری. و بعد به آن‌ها وابسته می‌شوی.
با از دست دادن‌های بی‌ارزش و بی‌ارزش‌تر غم عالم روی سرت هوار می‌شود.
اما تهش چه می‌شود؟
مگر می‌توانی تا ابد زندگی کنی که این‌قدر به خودت سخت بگیری.
این‌قدر خودت را اذیت کنی. این‌قدر جان بکنی.
تهش قرار نیست اسمی از ما بماند که نگران هزاران چیز باشیم.
اینکه فلانی چه فکری کرد. فکر کند. با تو چه می‌شود؟
با همه این‌ها هیچ چیزی ارزشمندتر از خود زندگی کردن نیست.
زندگی تنها چیزی ست که تمام تلاشمان را می‌کنیم تا به خطر نیفتد.
ارزش همه چیز در مقابل شانس زندگی کردن رنگ می‌بازد.
《زندگی به هیچ نمی‌ارزد؛ اما ارزش هیچ چیزی به اندازه زندگی نیست.》
-آندره مالرو
آخرین دیدگاه‌ها