گرن تورینو فیلمی آمریکایی در سال ۲٠٠۸ به بازیگری، تهیه کنندگی و کارگردانی کلینت ایستوود است.

این فیلم زندگی پیرمردی را روایت می‌کند که همسرش را به تازگی از دست داده است.
از آسیایی‌ها بیزار است. اما همسایه او یک خانواده چینی است.
او همچنین رابطه خوبی با پسرش ندارد.
یک مرد که بی حوصله و تنهاست.
تلاش‌های کشیش جوان هم برای اعتراف گرفتن و هدیه دادن آرامش به او، بی‌نتیجه است.
اما همیشه زندگی بی‌حادثه نیست.
اتفاقاتی می‌افتد که پیرمرد می‌تواند رفته رفته با همسایه خود ارتباط بگیرد و در نقش حامی خانواده‌شان ظاهر شود.
رابطه پیرمرد و پسر این خانواده و تاثیر پذیری‌شان از همدیگر، ببیننده را تحت تاثیر قرار می‌دهد.
پیرمرد می‌خواهد از این پسرک معصوم و ساده، مرد بسازد، از طرف دیگر می‌خواهد او را از دنیای تبهکاری، دور نگه دارد.

با دیدن این فیلم به این فکر افتادم که آدم‌ها زیبایی‌هایی درون خودشان دارند. فقط باید به خودشان، فرصت ابراز بدهند.