بیایید فکر کنیم، زندگیمان دفتری با هزاران صفحه است. هر صفحه یک روز از زندگی ماست که با سپری کردنش از دفتر کنده میشود.
حالا باید قبل از دور انداختنش در سطل بازیافت، کلمهای بنویسیم از حسی که به روزمان داشتهایم.
مثل لبخند، بیتفاوتی، خوابآلودگی،…
من این اسامی را مثل برچسبی میبینم که به جای زده شدن به رفتار دیگران به حال خودمان است.
این کار به نظرم میتواند بیشتر کمکمان کند.
تا بتوانیم تغییر حالات خودمان را ببینیم و تمرکز بیشتری روی چرایی و چگونگی تغییرش داشته باشیم.
آخرین دیدگاهها