پاره‌هایی از شعر

۱

بیا قایم شویم
برای مدتی
از این جهان
از این زمان
برای مدتی
تا چشم‌هایشان بسته است

۲

تنها تو زیبایی
و من تو را می‌بینم
در تکان خوردن لباس روی بند
در بوی خاک باران خورده
در دمپایی خیس کنار در ورودی
در بشقاب روی آبریز
در لیوان آبی خورده نشده
در هر چیزی که نشانی از دریا داشته باشد

۳

یک آینه شکسته در فال
هزاران تصویر من است
تعبیر تو چیست؟

۴

شاخه‌ای که گمان می‌کند پیچک است
جرمش چیست؟
جرمش شکستن است؟
چه کسی می‌گوید؟
اگر این شاخه به قفس تبدیل شود
قفس پرنده‌ای
می‌تواند قفس بماند؟

به اشتراک بگذارید
پست های مرتبط

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *