یک چیزی بخری و بعد پشیمان شده باشی.
شاید همان لحظه خرید هم مطمئن نیستی، از چند نفر می‌پرسی.
می‌گویند: «قشنگ است.»
بعد می‌خری و ناراحت می‌شوی که چرا خریدم.
دوست داری به عقب برگردی.
به لحظه خریدنش و پسش بدهی.
«این لباسی نبود که به من بیاید. چرا خریدم؟»
این فکر در سرت چرخ می‌خورد.

از تو می‌پرسند: «چرا خریدی؟»
در جواب می‌گویی: «دوستش داشتم.»

اما حالا زیاد دوستش نداری.
شاید خوب خودت را توی آینه‌اش برانداز نکرده‌ای.
و حالا تازه فهمیدی که این لباس آن‌قدرها باب میل تو نیست.
یا آن لباس را زیاد نمی‌پوشی یا به طور معمول می‌پوشی چون پول داده‌ای.

خیلی از آدم‌ها این پروسه طولانی را طی نمی‌کنند و در یک «فدای سرم» خلاصه‌اش می‌کنند. 
دیگر فکرشان را درگیر این مسئله نگه نمی‌دارند.

شما از کدام دسته هستید؟