«می‌دونی وقتی رفتی خونه شاید بد نباشه یه نامه به برادرت بنویسی؟»
«اگه بخواد ازم سراغی بگیره خوب می‌دونه کجام.»
«من بودم منتظر نمی‌موندم.
می‌دونی، دنیا پر از آدم‌های تنهاست که می‌ترسند اولین قدم رو بردارند.»

پیانیست سیاه‌پوستی با یک راننده سفیدپوست با هم به مدت دو ماه به سراسر کشور سفر می‌کنند.
آن‌ها می‌توانند چیزهای زیادی از هم یاد بگیرند. می‌توانند بهم تکیه کنند.
می‌گویند آدم‌ها را باید در سفر شناخت، این فیلم به تصویر کشیدن همین گفته است.
این فیلم، روایت تغییر و تأثیر پذیری‌هاست.
من حتا عاشق زیر متن فیلم هم هستم.
یک مرد سفیدپوست لیوان‌هایی که دو کارگر سیاه‌پوست از آن نوشیدنی خوردند، روی اعصابش می‌رود و تا در سطل آشغال بیندازد آرام نمی‌گیرد. (البته که زنش این دیدگاه را ندارد و لیوان‌ها از سطل آشغال به سینک ظرف‌شویی برمی‌گرداند.) در آخر بی‌صبرانه منتظر سیاه‌پوستی‌ست که در خانه‌اش را بزند.

«چون نبوغ کافی نیست، باید شجاعت به خرج بدی تا قلب مردم رو عوض کنی.»

اطلاعات فیلم: 
کتاب سبز به کارگردانی پیتر فارلی محصول ۲٠۱۸ آمریکا است.
این فیلم تور ۱۹۶٠ پیانیست کلاسیک و جاز آمریکایی جامائیکایی، دان شرلی (ماهرشالاعلی) به همراه بانسری اهل نیویورک به نام تونی لیپ (ویگو مورتنسن) که راننده و محافظ او بود به تصویر می‌کشد.
این فیلم برنده جایزه انتخاب مردمی در سال ۲٠۱۸ شد.