همه می‌گویند دوستت دارم.
اما من دوستت ندارم. بیزارم. گاهی هم بی‌تفاوتم اما دوست داشتن هرگز.

همه می‌گویند تو با من مو نمی‌زنی.
چه حرف چرتی. چطور می‌شود من با تو؟
چطور می‌شود از تو متنفر باشم چون دقیقن شبیه منی؟
اما این کاملن شدنی ست.

همه می‌گویند وقتش شده واقعیت را بگویم.
واقعیت رابطه‌ام با تو را.
اما من نمی‌دانم از چه حرف می‌زنند.
رابطه را در گوگل سرچ می‌کنم. چیزی بالا نمی‌آورد.
من فقط رابط گوشی را می‌شناسم.

همه می‌گویند دوستم داری
البته به این گفته شک دارند.
بر این معتقد هستند که دو نفر هیچ‌وقت نمی‌توانند
به اندازه هم همدیگر را دوست داشته باشند.

همه می‌گویند منتظرت هستم.
اما اشتباه می‌کنند من فقط زیاد ثانیه‌ها را دقیق می‌شمارم.

همه می‌گویند باید بگویم به تو.
باید بگویم دوستت دارم.
برای همین الان رو به رویت نشسته‌ام.
چون همه می‌گویند بگویم دوستت دارم.