دیدنی

باد که می‌زد
موهایت تماشایی می‌شوند
و من بی‌حرف نظاره‌گرم

صبح تو را باید دید
ظهر هم همین طور
و شب تا خود صبح
باید به تو چشم دوخت

یک لحظه بود
چشم در چشم شدن‌مان
و بعد از آن
یکی از ما در این دنیا
تنها مانده بود

به اشتراک بگذارید
پست های مرتبط

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *