جمله‌بندی

چشم‌هایم سنگین شده‌اند. می‌خواستم چیزی بنویسم.
اما کلمات بر نمی‌خورند. بافته نمی‌شوند.
شایدم چکش نخورده‌اند.
شاید من نمی‌توانم. شاید این متن نباید نوشته شود.
شاید من گیر یک کلمه نوک زبانی‌ام.
تا جملات را به هم وصل کنند.
تا زنجیر اتصالات برقرار شوند.
برای همین نمی‌توانم جمله بندی کنم.

به اشتراک بگذارید
پست های مرتبط

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *