مرد با خوشحالی با خبر ارتقای شغلی به خانه می‌آید، می‌بیند، زنش آماده ترک کردن اوست.
زن به سرعت از خانه خارج می‌شود.
مرد هیچی از زندگی نمی‌داند. از حاضر کردن صبحانه گرفته تا رساندن پسرش.
پسر از دیدن شکست خوردن پدرش در انجام کارها می‌ترسد و می‌خواهد مادرش برگردد.

مادر اول داستان از خانه خارج میشود اما انگار همیشه در زندگی حضور دارد.
حتا بعد چند ماه از پدرش می‌خواهد از سوپرمارکت از وسایل همان مارکی را بگیرند که مادرش قبلن می‌گرفت.
پدر قاب عکس ها را جمع می کند اما پسر قاب عکس مادرش را نگه می‌دارد.
روزی که پسر از روی سرسره می‌افتد و صورتش بخیه می‌خورد، پدر خودش را مقصر می‌داند.
ما سکانسی از توضیح دادن علت رفتن مادر بین پدر و پسر داریم که تاثیر گذار است.

بعد از پانزده ماه مادر بر می‌گردد و می‌گوید که حالا حضانت بچه‌اش را می‌خواهد.
مرد حالا شغلش را از دست داده و جای دیگری کار می‌کند. به خاطر این اخراج شده‌است که نتوانسته، بیست و چهار ساعت مثل قبل در خدمت شرکت باشد.

دادگاه با بله و خیر جواب می‌خواهد.
نمی‌گذارد هیچ توضیح اضافه‌ای داده شود.
حالا درآمد زن بیشتر از مرد است.
زن می‌گوید که مرد اجازه کار کردن به او نداده است اما حالا کار می کند.
مرد می‌گوید حالا فهمیده با پسرش باید حرف بزند و کارهای دیگری بکند و نمی‌شود دوباره این رابطه ساخته شده را خراب کرد.

موقعیت این را ساخته است.
ما متوجه نمی‌شویم تا وقتی در یک موقعیت هستیم.
شاید با بچه‌مان زیاد حرف نمی‌زنیم.
جوابی سرسری می‌دهیم و گوش نمی‌کنیم چه می‌گوید.
اما وقتی موقعیت‌مان تغییر می‌کند و جای دیگران قرار می‌کنیم، تغییر می‌کنیم.

بد و خوبی در این داستان نیست.
می‌شود به هر دو حق داد. 
نیازی به انگشت اشاره برای خطاب کردن تو به عنوان مقصری، نیست.
این نتیجه را پایان بندی فیلم کامل می‌کند.
اینکه چه کسی در دادگاه می‌برد و چه تصمیمی می‌گیرد.

اطلاعات فیلم:
کریمر علیه کریمر فیلمی به کارگردانی رابرت بنتون محصول سال ۱۹۷۹ ایالات متحدهٔ آمریکا است.
این فیلم نامزد ۹ اسکار شد که موفق به کسب ۵ جایزه از جمله بهترین فیلم گردید.