مسافر که باشی، میشود هر راهی را سفر دانست.
مسافر که باشی هیچجا معنای خانه نمیگیرد، تعلق خاطری نیست.
مسافر که باشی زمین خدا مثل آسمان خدا همه جا برایت واقعن یک رنگ میشود.
مسافرها نگاهشان به مسیر است تا فرصتی پیدا کنند برای فکر کردن.
مسافرها اسمشان رویشان است، دیگر از خستگی راه نمینالند.
آخرین دیدگاهها